Kendini çözümsüz yapıp, sonra bütün topluma 'çözümsüz' bakıp, gününe bakanları tokuşturup birbirine, leş gibi yenilemez bir omlet yapmak isterdim. Baharat olarak o leş kokulu kalp ve beyinlerini omletin üzerine kusturup, yoğun ateşte pişirmek isterdim.
Acıktıklarında önlerine tabak bile koymadan, bir inşaat spatulasıyla doğrudan önlerine laap laap diye paylarını yapıştırmak isterdim.
Sonra bulundukları kokuşmuş karanlık deponun kapılarını üzerlerine kilitleyip, arkama bakmadan giderdim. Bir dahaki acıkmalarında birbirlerini yiyeceklerinden eminim.
Ömer Dalman
ARZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder