Aracı olursun bir şeylere

Zordur bazen dik durmak... İnsansın; eğilip bükülmek de var elbet.

Üzülürsün bir şeye. Alınırsın. Somurtursun. Bir gönül alma beklersin. O olana kadar seversin somurtmayı. Hatta tüm gün üzerine oturur üzgünlük. Geçici olacağını bildiğinden belki; hoşuna bile gider bir süre. Nereye varacaksa!?

Tam da o gün, evet o gün bırak, üzül! İzin ver hüzne. Kendine de, etrafa da somurt biraz. Alınan alınsın, belki aracı olursun bir şeylere... Şart değil dimdik durman her zaman. Eğil, bükül, üzül ki; belki kaldıran olur kollarından. Bir şefkatli bakış, anlayış, koluna sıkıca yapışmış sıcak bir el...

Bırak o gün üzül! Belki aracı olursun bir şeylere...


AZRL