Çok bana

Yedirir içtiğin tütünü hüzün
buldurur şişenin dibini.
Yanar erir zerrelerin
tekrar açılana kadar gönlün.

Hata İnsan için dediler
avundum her defasında, güldüm

çıkamadım bazen yüzeye
an gelir, hayat bir kör düğüm...

Açtım ellerimi Yaratan'a
affet neyse ettiğim hata
işlemiyor bazen, yanıyorum

her dakikanın affında olsam da...

Tütünümü değil, elimi yakarım
parmak yetmez, kolumu keserim
ne olur artık affet
bu hüzün çok bana...


ARZ