Camdan Kalp

Camdandır kimi kadının kalbi

hiddetlidir savunması

kasıp kavurduğunda etrafını

yıkar geçer köyü kasabayı.

Çelik kaplıdır erkeğin kalbi

düzeltmek için fırtınaları, yangınları

siper eder kalbini, sakınmaz.

Belki bu kalkandır

koruyan camdan kalbi.

Kaçınılmaz
zorunlu...

Biraz daha çeliklenir her yangında

sağlamlaşır

korumaktır görevi erkeğin

camdan kalpli kadını.


AZRL

Dertlerin Üzerine bir Kahve daha

Bırak da
dertlere, hüzünlere çakayım
bir sigara, bir kahve daha...

Eğer geceyse
bırak
rakı çakayım alayına!..

Güleyim seninle birlikte

son kavgamızın arkasından.

Yine şarkılar dinleyelim birlikte

geçiyor zaman.

Sorarsan bana
yok senden başka değerlim.

İnsanız ama
kırıyoruz, kırılıyoruz pirim.

Hırsızlık yapmadık ya?

Takılma, kanma...

Bırak da
dertlere, hüzünlere çakayım
bir sigara, bir kahve daha...


AZRL

Soyutlanın ve güvenin.

Çaktırmayın, ama size sunulanı kullanarak zekice zevk alın. Saptırıcı enerjilerin en yakınınıza kadar gelip dayandığını bazen hissetmiyor musunuz?

Çaktırmayın, panik yapmayın ama zevk alın ve yolunuzdan sapma ihtimalini hayal bile etmeyin. Siz karlı çıkacaksınız. Endişe ettiğinizde korktuğunuz tablodaki bir resim öğesi olursunuz. Benle paralel bir çok etkiyi yaşadığınızdan eminim. Hakim olamadığınız bir sürü ufak detay ve yanlışlar... Korkmayın ve neşe ile Allah'a teslimiyet içinde rahat ve umarsız olun. Gülün!...

Dört bir yanımız yanlışlar ve vampirlerle sarılı... En çok sevdiğinizden başka kimseye güvenmeyin. Çünkü bu bilinçle birini çok sevdiyseniz; inanın tek ve kurtarıcı gerçek sizsiniz. Soyutlanın ve güvenin.


AZRL

Hep böyle olmaz mı?

Şu işi yapacağım
ya da yapmayacağım
kafam bozuk.

Mutlu olacağım
ya da olmayacağım
belli olmaz.

Kitap çıkartacağım
belki çıkartmayacağım
ilhamım dip...

Yarına çıkarım
ya da çıkmam
gelgitim çok.

Ne kesin ki hayatta?
Bazen tatlı, bazen tatsız
takma kafana
hep böyle olmaz mı?..


AZRL

Zordur Patavatsızın durumu

Zordur
patavatsızın durumu
olamayıp hakim kendine
yıkar nice dağları.

Takma derler ufak şeylere
düz geç devam et yola diye.

Zordur

patavatsızın durumu
bazen haklı, bazen haksız
farketmez
çarpar betona her seferinde
olamayıp hakim kendine
yıkar nice dağları.

Zordur
patavatsızın durumu...


AZRL

Dal içine ateşlerin; düşünme...

Bulduysan Aşk'ı ver gazı alabildiğine. Dal içine zaman zaman ateşlerin; düşünme... Kavgalar cehennem, sevişmeler, öpücükler meltemli cennetler... Ateşte yanmak Aşk'ta aynı değil cehennemle, ama benzer... Tek duruşmalık tek hakimli yargılar bazen. Bileklerinde kızgın çelik prangalar bazen... Doyumsuz, eşsiz, serin sular bazen...

Düşünme

Bulduysan Aşk'ı ver gazı alabildiğine. Dal içine ateşlerin; düşünme...


AZRL

Çocuk büyüyor.

Bazen sinirim bozulur bir şeylere; erkenden kalkarım bir hışımla. Sonra vesveseye kapılmış olma ihtimalim aklıma uğrar ve bilgisayarımı açıp, kendime bir bardak nescafe koyup, iki sigara yakarım. Fonda bir araştırma programı youtube'dan... Yavaşça ucundan güne uyumlanma yaratır bu bende ve kısa bir süre içinde kafama taktığım o şeyin etkisi yavaş yavaş azalır.

"Hayat zaten inişli-çıkışlı bir macera değil mi?" derim sonra mantığa sığınarak. Yaşadığım her şey benim içimdekine uyacak diye bir şey yok ki?.. Hem çocuğa her istediği oyuncak alınır mı?..

İlla ki hayat geçiyor, çocuk büyüyor. Sabret...

AZRL

İnan!

Emirle, korkuyla değil
sevgiyle, aşkla güzel iman.

Aksini söyleyip inandırmışlarsa seni
sonunda kazancın az olacak inan!..


AZRL

Aşktan başka her şey yalan

Yaramazım belki
biraz çocuk
bazen olgun
takıntılı adam...

Dünya gailesi
amaçlar
adam-kadın
baba, dede, nine, evlat
bitmez, dizili hepsi

Aşktan başka her şey yalan...

Öpemedim seni bir gün
geçti gitti
iki iş, iki para
iki dalaş
akşam bir film bize kalan...

Yaramazım belki
biraz çocuk
bazen olgun
takıntılı belki
ama kendi olan...

Aşktan başka her şey yalan...


AZRL

Kendimim inan

Sorularım samimiyet
bütünleşme çabası
değil sorgu
değil baskı...

Muhabbet amacım
maksimum birlik
yok çekincem
yok idarem
neysem oyum
değil sanrı...

Derdim sadece Aşkım
bir öpücük
bir bakış
laf, iki kelam...

O kadar 'çok' ki her şey
kayıp anlar
kaçmış odaklar
Aşk yalnız
sadece bize bakar.

Kaderim belki hep
yanlış anlaşılmam.
Yok ki derdim kendimle
ondan umarsız
bu rahatlık

ne bu endişe, bu korku?

Ben sadece kendimim inan...


AZRL

Kendin ol!

Ateş bacayı sardı
"Kendin ol!" diye
son kez uyardı
dört yanda zabaniler
insan kılığında
etrafını sardı

Kendin ol!..

Gördüğün çok şey
yalandı.
İçine bakmadın
kandın
teslimiyet dedin
kandırdın

Kendin ol!..

Dört yanın zombi şimdi
yok kaçacak yer
bağlandın perçinlerle
borçlandın iyiliklerle

Ateş bacayı sardı
son bir şans belki

Kendin ol!..


AZRL

Babalık ve Evlatlık

Eşim benim babalığımı çok sık taktir eder. Kızımı, kendisinin gıyabında bir şarkı ile anarken çoğu zaman gözlerimden boşalan sevgi göz yaşlarımı çok sever. Onunla telefonda konuşurken ona olan tavırlarımı çok samimi ve sevgi dolu bir baba tadında bulur. Bazen dünyada benim gibi bir babanın olmasının mümkün olmadığını söyler. Tabii hayatımın insanından bunları duyuyor olmam benim için gurur veren bir şey.

Ben de eşime bu durumlarda derim ki; "Yeterince ideal olduğumu sanmıyorum."...

Değilim çünkü...

Sadece öncelikle 'kendim olduğumdan' ve kızıma da minimum müdahalelerle, onun kendisi olmasına aracı olacak şekilde davrandığımdan, belki de eşime 'fazlaca iyi bir baba' olarak göründüğümü düşünüyorum.

Bu düşünce ilk kez dün aklıma düştü ve somutlaştı.

O zaman eşi tarafından evlat sevgisi ile ilgili taktir gören bu adamdan "Babalık Öğütleri gelsin." diyelim!

Sırrım şudur dostlar:

Evladınızın sürekli size hizmet etmesini, sizi kural gereği el üstünde tutmasını, her hareketinizi kabulde olmasını, size koşulsuz saygı göstermesini telkin etmeden sevin onları.

Herhangi bir olay ile ilgili onlarla konuşurken; kesin yargıları ekmeyin onların temiz ve özgür beyinlerine. "Bu böyledir. Diğer türlüsü olmaz! Yanlıştır!" demeyin. Onlara; bir 'kurallar ve yargılar el kitapçığı' olmayın. Çünkü bir ruhu kap içine kendi egonuz uğruna sıkıştırdığınız her dakika aslında yaratılışın sonsuzluğuna müdahale etmiş 'Şeytan' olursunuz. Sürekli kendi kabul ettiğiniz kurallarla, davranış ve düşünce kalıplarıyla evladınızı şekillendirirseniz; siz kendiniz olamadığınız için onu da kendi olmaktan ve özgür seçimlerde olmasından alı koymuş olursunuz. Bu sizin bir ebeveyn olarak yaratılış katili olduğunuzun en büyük göstergesidir. Yapmayın!.. Kendinizin sürekli haklı ve en doğru olduğunuzu düşünmeniz sizin 'hasta' olduğunuzun göstergesidir. Eğer böyle iseniz hastalığınıza evladınızı da kurban etmeyin.

Vardığınız size göre ideal sonuçları evladınıza durum gereği anlatırken cümlenizin en başına lütfen "Bence" kelimesini koyun. Koyun ki; evladınıza karşı bir Yaratılış Katili olmayın.

Elbette onun hataya düştüğünü düşündüğünüz noktalarda onu uyarın, ancak yine konuşmanızın başına lütfen "Bence" kelimesini koyun ve ondan ne olursa olsun 'kusursuz saygı ve kabul' beklemeyin. Kesintisiz, kusursuz bir saygı yoktur, memnun etmek için ayarlanmış yalanlar vardır. Siz gerçek olun ki; o size 'yalancı' olmasın.

Kendinizi ona; aksini seçerse 'tukaka' damgası yiyeceğinin mesajını veren bir otorite olarak tanıtmayın.

Unutmayın...

Sihirli ve en samimi kelimeniz "Bence" olsun ve bunu sevgi, arkadaşlık çerçevesinde yapın. Bakın o zaman evladınız size nasıl da 'tam gerçek' ve arkadaş olacak...


AZRL

Açarım Rap Müziği

Kızdığımda hayata
üçe-beşe takana
hesap peşinde koşana
haddini aşana
sırtlana, kurta

AÇARIM RAP MÜZİĞİ
POMPALARIM SESİ!
sakinleşirim...

Kırmamak için sefil gönülleri
hadsiz dilleri
bilsem de ucuz kalpleri
düşmemek için hataya

AÇARIM RAP MÜZİĞİ
POMPALARIM SESİ!
sakinleşirim...

Dört bir yan dolu vampir
uzak-yakın gönlünü zehirler
istesem anda buradan giderler
kırmamak için sefili, piçi

AÇARIM RAP MÜZİĞİ
POMPALARIM SESİ!
sakinleşirim...


AZRL

Defolsun gitsin!

Aşkımı bölen ne varsa
zamanı koyan
arayı bölen ne varsa
defolsun gitsin!..

Bende ol'mayan ne varsa
Yaratan'dan kopuksa
dünyaya daldıysa
defolsun gitsin!..

Özde olmayan ne varsa
hedeften saptıransa
duygular tuzaksa
defolsun gitsin!..

Dünya, amaç, gaile
hepsi boş sadece bil diye
beni benden saptıran
aşka tuzak ne varsa
defolsun gitsin!..


AZRL

Aşk

Bir abla
bir ağabey
bir baba
anne olmak değil Aşk...

Dibine kadar iç içe
alabildiğine gamsız
tek bir vücut olmak...

Bir amaç
büyük beklentiler
hedefler değil Aşk...

Ölümüne adanmak
yalanı, doğruyu paylaşmak
birlikte ağlamak
ve gülmek Aşk...


AZRL

Çift olmak

Bir lider veya kanaat önderi olmak mümkün... Sevenin çoksa bu zaten otomatik olur. Çok kolay...

Çokça taktir edilmek ve el üstünde tutulan olmak mümkün; lakin bu söylediklerim bende de epeyce var.

Ancak; birlikte tam bütün olmak çok farklı... Kararları birlikte almak, amaçları birlikte üstlenmek ve gerçekten aşkta olmak çok farklı ve çok değerli... Peki bu nasıl olabilir?..

Gerçekten birlikte tam geçirimli olarak...

Tek gözden hayatı izleyerek...

Hiç bir şeyden çekinmeyerek...

Arkadaş olarak...

Sevgili olarak...

Sevgide Bir olarak...

Detaylardan kaçmadan

hiç bir şeyi sakınmadan

stratejilere sığınmadan

tam da Bir olarak mümkün...



AZRL

Acıma!!!

Sakın acıma!..

Bu son zamanda fazlaca vicdandan, bağlarından, geçmiş duygularından veya fedakar olma adına herkese acıma!.. Yok sayma; sev, saygı göster, ama acıma!..

Acırsan acınacak hale gelirsin. Zaman senin zafer zamanın ve geçişe dahil olabilmek için kendinde, merkezinde olmandan başka yol yok! Acıma!!!

Taşıdığın ve kendi merkezinde seni en büyük özgürlüğe, şifaya ve huzura yönlendirmeyen her duygu artık git gide daha çok ayaklarına pranga etkisi yapacak ve ağırlaşacaksın. Yükseliş'te kimseye yardım edemezsin. Bırak, senin dışındakiler kendi kaderlerini kendileri yaşasınlar. Kimse ile ne cenneti, ne cehennemi aynı anda görme. Kendi cennetini hedefle, çünkü inan yanında bir hiç bir ağırlık taşıyacak lüksün olmayacak!

Sen yüksel; herkese de o zaman iyilik yapmış olacaksın. Çünkü sonrasında dilersen yine bu boyuta daha sınırsız hizmetler vereceksin. Bu yüzden kendine pranga yaratacak hiç bir duyguyu benimseme, artık soyun ve hafifle!

Zaman dar... Bitmeden yükselişi kabul et.


AZRL

Ağlama

Sabret
kanma
yılma!

Sev
inan
bırakma!

Şeytan dört yanda
içeride
dışarıda
kafanda
yanında!

Tutun Aşka
sevgine
sapma
kanma
bırakma!

Görmüyor musun?
Duymuyor musun?
Ya aç gönlünü
soyun
ya da sus
ağlama...


AZRL

İlüzyona yenilme

Kollamanın sonu yok
kalabalıkta yol yok
herkes yalnız hem de çok
görmezsen yanarsın.

Hedef net
hedef sade
soyun

alabildiğine hafifle
gürültüye sağır ol
kendini dinle.

Masallar gerçekse
doğrular seçimse
kıvrılıp bükülme
uymazsan yanarsın.

Gerçekler açılır
sevenler kavuşur
bir tek Sen varsın
ilüzyona yenilme...


AZRL

Mutluyum Rabbim

Rüyalarla besleyen
Gerçeklerle aydınlatan
Neşemle eğlendiren Rabbim...

Olaylarla sınayan
görevler yükleyen
çaktırmamamı isteyen
şah damarımdaki Rabbim...

Fazlasını yüklemeyen
sabrımı sınayan
ne yapacağımı bekleyen
uzaktan gülümseyen Rabbim...

Sapmadım yolundan
sandılar yalandan
çocuk gibi gerçek
kendi gibi sonsuz Rabbim...

Uymadım onlara
vermedim ödün
olmadım onlardan
korkmadım Şeytandan
seninle mutluyum
Rabbim...


AZRL

Bağlayıcı Etkiler ve İlişkiler

Karşınızdaki insan Bill Clinton da olsa, James Hetfield da olsa, Oprah Winfrey de olsa asla İnsan Olan'ı kafanızda büyütmeyin ve onu en tepedeki o sorgusuz saygı noktasına koymayın. Hele karşınızdaki kişi rahat ve sık ulaşabildiğiniz bir tanıdığınız veya arkadaşınız ise bu noktada daha da dikkatli olun. Çünkü uzaktan hayranı olduğunuz veya taktir enerjisi yüklediğiniz İnsan Olan'lar size implant olamazlar. Bir nebze bilinçaltı alanında sizi etkileseler de; bu tehlikesizdir.

Ancak Tanıdık İnsan Olan'ları o en tepedeki sorgusuz yere koyarsanız ve hele bunu belli eder ve sık sık karşılıklı etkiler yaratırsanız; hayatınız boyunca sürecek derin implantları da yaratırsınız. Borçlanma, onay alma ve taktir edilme-etme enerjileri sürekli üzerinizden işlemeye ve hayatınızdaki en sade, kendinizde olan özgürlüğü çok sık göz ardı etmenize sebep olacaktır.

Orta ayar, orta karar gibisi yoktur.

En tepede siz varsınız, hatta siz de 'bulunmaz' değilsiniz diğer tüm İnsan Olanlar gibi.


AZRL

Deli Divane

Sen de bir garipsin
zorluklardasın
bazen zorlu...

Şu yanındaki de öyle
belki senden garip
deli divane...

Bilirsin hatasını
kalbini, aklını, gönlünü
kimsesizliğini...

Mum alevi yalnızlık
yanar bazen hayat boyu
çaktırmaz divane
saklar içinde...

Vursa divane baltayı taşa
çarpar kendi yüzüne
bir el daha versen
vurmak yerine?..

Kaybolmuş tarihi
çaresiz
yenilerde

sadece seninle...

Sen de bir garipsin
zorluklardasın
bazen zorlu...

Şu yanındaki de öyle
belki senden garip
deli divane...


AZRL

Öğreniyorlar

Öğreniyorlar, ama çok zor.
EGO rüzgarları inkisarında
Ben Olma'nın yanlış itibarında
öğreniyorlar.

Hatırlatmak zor
cesaret işi, mangal yürek
uyarıcılık
gözdağı, masa altında bıçak
öğreniyorlar

tek kişiyle
dünyanın kurtulamayacağını
hazinenin çoklu olduğunu
kutsanmanın birliğini
heplikle hiçliği

öğreniyorlar.


AZRL

Av peşinde Köpekler

Et kokusu almış
dişlerini gizlemiş

av peşinde köpekler...

Gülen gözleri yalan
tek amaçları olan

iki parça et falan...

Kopart!

Çekiştir!

Çaktırma son ana kadar.
Et kokusu almış
azmış, kudurmuş köpekler.

Zamanın pis kokusu
kadavra bedenler
çıkar peşinde
ruhsuz insanlar

av peşinde köpekler...


AZRL

Ölçüde kal

Ne kadar geniş kalbin olsa da herkesi eşit sevsen de, herkese sıcaklığını aynı miktarda verme.

Ne kadar paran olsa da, herkese yardım etsen de, her zaman kontrolsüz verme, hesap tut.

Neşen alemlere sığmayacak kadar çok olsa da, hesapsız gülümsesen de, herkese eşit gülümseme.

Zorla edinmeye alıştırılmış insan. Bol gördü mü, şaşırır, ölçüleri kaçırır.

Sonradan dizini dövmemek için, verirken daha çok borçlanmamak için, adaleti bozmamak için ölçüde kal, ayarda kal, üzülme...

Bu öğüt, hem sevenlere, hem dostlara, hem eşlere... Aşkta hesap yoktur çoğu zaman, belki biraz duygusal manüpilasyon ki o da işin tadı-tuzu. Anca işte her zaman çıkarlar ve hesaplar vardır inan.


AZRL

Voltran değil; İnsan

İçsel bir yolcuyum yıllardır. Astral Seyahatler yaşadım, psişik saldırılara uğradım, heplikte hiçlikte oldum. Son durumda Binlerim'le etkileşimdeyim kesintisiz... Enerjileri görüyorum, görünmeyeni algılıyorum. Bazı özel çekimlerimde UFO'ları veya daha ilginç metafizik varlıkları kaydediyorum ve daha anlatmadığım bir çok şey...

Ama Voltran değilim. Belki bütün bu içsel, zaman ötesi kazanımlarımı tam anlamıyla hayatıma yansıtamıyorum. Kavga da ediyorum, insanları kırıyorum bazen, moralimi sıfırlıyorum, ama çoğu zaman da neşenin tavanına kıçımı vuruyorum. Normal değil mi? Ben Voltran değilim, belki de bir yanımın dibine kadar insan kalması bana daha çok deneyim ve heyecan getiriyor?..

Şimdi hemen şu anda ışık bedene geçseydim; sevgilimle, dostlarımla bir insan gibi masaya yatırıp konuşacak, gerektiğinde tartışacak, bazense sevinecek mevzum olur muydu?.. Mevzular, olaylar, birlikte zaman zaman masaya yatırıp, uzlaşacağımız katalizörler değil mi?.. Uzlaşırsak birlikte daha güçlü yol almamıza aracı olan, uzlaşamazsak masaya yumruğumuzu vurup, ayrı bir yol seçmemize aracı olan faydalı şeyler değil mi?..

Evet; onca psişik donanım ve imkandayım, ama hala insan olarak yol almayı ve duyguları, ifadeleri seviyorum. Uzlaşmayı seviyorum.


-----------
AZRL

Kendin ol, ama nasıl?

Çoğu uzman; insanlara 'daha çok kendileri olmayı, umarsız olmayı, cesur olmayı ve bireysel huzuru ön planda tutmayı' öğretiyor.

Buna, doğru oranlar olduğu taktirde ben de katılıyorum. Lakin ben yıllardır kendi neşe ve mutluluğu için Arıza Adam kimliğiyle bir çok evli adamın cesaret edemeyeceği bir özgürlükte hareket etmekteyim.

Ancak bu 'kendi olma' uygulamasında ince bir hat var. Bir anda tüm bağlarınızı ve implantlarınızı umarsızca keserseniz, bu sefer de "Hoş geldin yalnız ve umarsız hayat!" demiş olarak bulabilirsiniz kendinizi.

Orta kararda her zaman hayır vardır bence.

Özgürüm, lafımı sakınmıyorum, bazen ejderha oluyorum, ancak bunu karşımdakileri kırmak, daha çok kendim olmak ve bağlarımı sıfırlamak için yapmıyorum. Zaten kendimim ve en azından daha az şoke olsunlar diye sadece kendime ayar çekiyorum. Bunu 'daha gerçek ve açık' olmak, karşımdakilere 'ifadelerimizde rahat olmayı çağrıştırmak' ve 'daha iyi olmak' için yapıyorum. Yoksa tüm bağları koparmak o kadar kolay ki!.. Neden kazandığım sevgileri, dostlukları bu şekilde bitireyim?

Orta karar her zaman iyidir. Öğrenirken, yükselirken yükseltmek, öğretmek...

Çünkü bu bir savaş değil. Anlık durumları bireyin bir savaşı olarak ele alırsak kısa sürede muzaffer olabiliriz, ama yalnız da kalırız.

Çoğu zaman tukaka olmayı göze al, ama kendin olmaya, uzlaşı sınırları içinde devam et derim ben insanlara. Hem birlikte arada masaya yatıracak mevzunuz olur, fena mı?

-----------

AZRL

Ya her şey çok kolaysa?

Çok şey sardı etrafınızı.

Soyutlanıp, içe dönmenizi engelleyen maddi yansımalar ve hatta kesintisiz aldığınız bilgilere yönelik, ait oldukları terminolojiler çerçevesinde bağlandığınız kozmik rutinler dahil...

Kesintisiz, kendi sonsuz sessizliğinizden kopmadan bağlandığınız tüm rutinler sizi sınayan katalizörler olmaya devam eder. Oysa dedik ki; "Kopun ve özgürleşin!". Bir düzene her gün ve her saat hesap vermek, onay almak, bir kişiyi her an mutlu etmek, ondan sürekli memnuniyet taktirleri beklemek, geçmişe kesintisiz saygı ifadelerinde olmak, geleneklere kesintisiz ve sorgusuz uymak... Bunların en vicdani ve sevgi dolu olanı bile aslında sizin sonsuz yükselişinizi frenleyen engellerdir.

Ne dedik?.. "Geldiğiniz gibi geri dönün.". Yani çırılçıplak, saf, karmakarışık olmayan ama en güçlü ve sevgi dolu halinizle gelin. Bağlarınızdan özgürleşin de öyle gelin...

Gününü çok yoğun geçiren bir adamın, akşama enerjisi yeni yaratımlara kalmadığı için ayaklarını uzanıp televizyon izlerken uyuklaması gibi; tüm zamanınızı farkındalık ve aydınlanma bilgileriyle, mecburi bir rutinmiş gibi yaşamak sizin için ne derece özgürleştirici?.. Nerede kaldı yemin ettiğiniz o huzur dolu sadelik ve hiçliğe adanmışlık?.. Bunların, yani sizi kuşatan her şeyin bağlayıcılığının ilüzyonundan kurtulup, günde kaç dakika tamamen kendi sessizliğinizde oluyorsunuz?..

Ya her şey şu an düşündüğünüzden çok daha kolaysa?..


AZRL

Selam ol'sun

Çözemeyip, çözmeye çalıştıklarımızdan dolayı kendimizi ve insanları üzmemeyi dilerim Allah'tan.

Muhabbetle, sakinlikle, kırmadan, kırılmadan dostça masaya yatırmamızı dilerim Allah'tan.

Hatayı ve doğruyu kabulde olmamızı, bunların normal olduğuna vakıf olmamızı dilerim Allah'tan.

Binlerce etken varken, doğru zamanlarda ara verip, sadeleşmemizi ve 'hatırlamamızı' dilerim Allah'tan.

Sadece şık cümlelerle değil, tam da kendimiz gibi, her şeyimizle ilham ol'mayı dilerim Allah'tan.

Maksimum sayıda insana, kendimizi kabuksuz ifade etme samimiyetinde ol'mamızı dilerim Allah'tan.

Sonsuz Bilgi'yi samimiyetle, olabildiğince hayatımıza uygulama şansında ol'mayı dilerim Allah'tan.

Sosyal Medya'nın sadece bir vitrin olarak değil, dükkanın arkasını da gösteren bir özgürlükte kullanılmasını dilerim Allah'tan.

Güzel güne selam ol'sun.


AZRL

Güçlü ve Cesur Kadın

"Gözlemlenmemiş zihin egodur." diyor Eckhart Tolle. Aslında yazacağım şeyler onun öğretisinden çıkarttığım anlık sonuçlarla ilgili değil. Ama bir şey anlatacaktım, tam o sırada onun bir videosunu izliyordum. "Gerçek" diyecektim sadece... Sana göre gerçek, bana göre gerçek. O anda içimize 'doğru ve net' gelen şey her ne ise, o... Uzun süredir sadece bana 'gerçek ve net' olan her ne ise onu içime çekiyorum, onu kabul ediyor ve onu söylüyorum. Bazen şımarık bir çocuk gibi, hissettiğim an haykırırcasına o neyse onu dile getiriyorum. Çünkü 'sonucu ne olur?' diye düşünecek olgunluğum yok ki?.. Öylece dile getiriyorum... Bir kaç yıl önce 'son dakika' durumum beklentileri sıfırlanmış, ümitsiz bir vakaydı. O gecelerde yalnız yatağımda uykuya dalmadan önce her seferinde derin meditasyon yapıyordum ve bir dua ile meditasyonumu açıyordum. "Allah'ım; artık hiç bir dişi ve erkekten beklentim kalmadı. Bu noktadan sonra senden iki şey diliyorum ve sonucu bir tek sen bilirsin. Beni şimdi bedenimle veya bedensiz buradan al veya benim yoluma uygun bir kadın ile beni karşılaştır." deyip, sonra kendi yöntemimle rutinleştirdiğim meditasyonuma dalıyordum. O dönemde çok parasızdım. Denk getirebildiysem bir şişe şarap alıp, gece olduğunda onu öldürmüş oluyordum. İçki asla bilinçsizce kendimi bırakmak için kullandığım bir aracı değildi. Sadece dünyaya ve dünyada olanlara tahammül amaçlı kullandığım bir uyku ilacıydı. Bir gün uzaklarda bir yerde benim gibi kendini keşif halinde yaşayan bir kadın ile iletişime geçtim. İsmi Zuhal'di. Sonradan öğrendim ki; Satürn Yıldızı demekmiş... O kadar hızlı örtüşmüştü ki düşünce ve çıkarımlarımız; bir kaç ay içinde evlendik!.. Geçmişten gelen yaralarımız, takıntılarımız ve umarsızca gerçeğe adanmışlığımız kendi bireyselliğimiz içinde sürse bile bir yandan çift olmanın eşsiz tadını ihmal etmedik hiç. Bazen özveriler, fedakarlıklar ve arada bireysel keşiflerin belki örtüşmemesinden kaynaklı patlamalar oldu tabii. İşin tuzu biberi derler ya; o hesap yani...

Her durumda birbirini optimum uyumlu şartlarla bulmuş iki insan olmanın farkındalığındaydık ve bunun değerini en büyük tartışmalar sonrasında bile sahiplendik. Tabii o bir birey ve ben de bir bireyim. İlla ki anlık çıkarımlarımız o anki duruma göre farklılıklar gösterebiliyordu. Güzellik de burada değil mi zaten? Bana göre o anki tespitlerimde ortaya çıkan 'gerçek' onunki ile aynı olacak diye bir kural yok ki?.. Ben ailemin şımarık küçük oğlu olarak her zaman anda bana göre gerçek ne ise onu sansürsüz dile getirmeye alışmış bir insandım hep. Bu özelliğim şu anki ilişkimde de aynen sürmekte... Ancak adaletsizce, karşımdakini yerden yerden vurma güdüsü olmayan bir şekilde... Çünkü o an bana 'gerçek' görünen neyse, ben o tespitimi bir kaşif edasıyla ifade etmekten keyif duyan bir insanım. Bazıları buna patavatsız da diyor. Bu net olma duruşunu bana kim öğretti bilmiyorum, ama o her kimse ona çok teşekkür ederim. Belki annem, babam, belki eski arkadaşlarımdan biri yıllar önce bana bu tohumu ekmiş ki; şu an bu durumdayım ve bir şeylerin üzerini örterek bilincimi yükler altında kapalı tutmuyorum. Varacağım nokta şu: Karşısındakiler tarafından onaylanmaya ve sözlerle taktir edilmeye ihtiyacı bile olmayan, çok kapsamlı donanımı ve ruhu olan bir eşim var. Kendimce ben de öyleyim. Onun taktire ihtiyacı yok, ama yine de benimle olmayı seçtiği ve buna devam ettiği için ona bir alkış alalım mı?!.. Çünkü gerçekten ne yaşadıklarına, ne de dile getirdiklerine yıllardır sansür koymamış bir adamım. Ancak tekrar söylemeliyim; açıklığımda ve netliğimde sadece 'gerçek olma' güdüsü hakimdir. İncitme veya karşımdakini ters kepçe etme güdüsü değil.

İnsanlar içlerine doğan 'gerçek' ne ise onu dile getirsinler. Bunu nezaketle, uygun sözlerle yapsınlar. Böylece karşılarındakilere irkilmeden, ürpermeden bir durup düşünme şansı yaratırlar. Durumları masaya yatırmayı bilsinler ve her durumu muhabbete çevirerek, yola güçlenerek devam etsinler. Eşime çok teşekkür ederim. Çünkü evet, biz bunu yapıyoruz!.. Sağ ol yoldaşım, aşkım, güçlü ve cesur kadın Zuhal!.. Ne kadar rakı içsem; bende senin yaptığın kafayı yapmıyor!..

AZRL

Oyuna Bilinçli Müdahaleler

Etkileşimde olduğun kozmik güçlere bir arzun veya kızdığın bir şey dolayısıyla azmettirici tavır sergilemek büyünün karanlık tarafında olmana neden olur.

Faydalı bir Kozmik Azmettirici bunu emir ve yok etme itkisiyle değil de, daha çok nezaket ve rica ile, bir çocuk gibi sevgi çerçevesinde talep eder. Böylece ne o güçlere borçlu kalır, ne de o güçler ona borçlu olduklarından dolayı işe soyunmuş olurlar.

Sadece nezaket ve sevgiyle oyuna ufak, bilinçli müdahaleler söz konusudur ve bu çok da güzeldir.

AZRL

Aracı olursun bir şeylere

Zordur bazen dik durmak... İnsansın; eğilip bükülmek de var elbet.

Üzülürsün bir şeye. Alınırsın. Somurtursun. Bir gönül alma beklersin. O olana kadar seversin somurtmayı. Hatta tüm gün üzerine oturur üzgünlük. Geçici olacağını bildiğinden belki; hoşuna bile gider bir süre. Nereye varacaksa!?

Tam da o gün, evet o gün bırak, üzül! İzin ver hüzne. Kendine de, etrafa da somurt biraz. Alınan alınsın, belki aracı olursun bir şeylere... Şart değil dimdik durman her zaman. Eğil, bükül, üzül ki; belki kaldıran olur kollarından. Bir şefkatli bakış, anlayış, koluna sıkıca yapışmış sıcak bir el...

Bırak o gün üzül! Belki aracı olursun bir şeylere...


AZRL

Yok bazen Hak

Yok bazen hak
gülmeye
vızıldamaya
bunalmaya...

Yok bazen hak
rahatsızlığa
somurtmaya
kararmaya...

Zordur kenarda olmak

çoğu zaman kıyıda
ayaklar çıplak
belki başında lüks şapka
dışarıdan Şişhane
içeride Gümüşhane...

Yok bazen hak isyana
kızmaya
bağırmaya

bunalmaya...

Sık olur onur iki parça
kıyıdaki akıntı çağanozu
çimler arasında kurumuş ot

yok bazen hak
kendin olmaya...


AZRL

En Huzurlu Anlarınızda

Zaman zaman uyumadan hemen önce çok gevşemişken saçlarınıza küçük nazik dokunuşlar hissettiğiniz olmuyor mu?..

Belki kendi sesinizle, belki başkasına ait çok yumuşak bir sesle size bir şeyler söylendiğini duyduğunuz oluyor mu?..

Yine bu huzurlu uyku öncesi anlarda, odanızın içinde bir yerlerde, hatta yorganınızın altına bir an girdiğinizde ufak ışıklar, şekilli beyaz alevler veya başka bazı sizi şaşırtan şeyler gördüğünüz olmuyor mu?..

Bu anları hangi psikolojideyken yakaladığınıza odaklanın ve o psikolojinizin sizin için en huzurlu yol olduğunu bilin. Bilin ki; daha sık Sonsuz Bilinç'le buluşun. Daha çok ziyaret edilin Sevgililer tarafından...

Dünyevi şeylere değil, işte tam da bu özel anlarınıza tututun. Herkes ve her şey sizi buraya demirlemeye çalışıyor çünkü. Mücadeleniz her şeyden özgürleşmek ol'sun.



AZRL

Yanından bile geçemez.

İster o gelsin
bu gelsin
tillahı gelsin
alayı gelsin

eşimle bir saat yalnız kalmamın
yanından bile geçemez.

Kralı gelsin

önüme ziyafetler sersin

allasın, pullasın
güzellesin

eşimle bir saat yalnız kalmamın
yanından bile geçemez.

Dünya bu
gözü boyalı
sözleri şatafatlı
ambalajı pahalı

at tümünü çöpe!

eşimle bir saat yalnız kalmamın
yanından bile geçemez.


AZRL

Azrail'in Bilinciyim

Fareleri sezerim
Korkanı bilirim
Pis kokuyu sezerim
Dalları ben keserim.

İltifatı severim

onore de ederim
vampirleri sezerim
kontrollü giderim.

Bağları keserim
gereksizi bilirim
esas gazı veririm
Azrail'in Bilinciyim.

AZRL

Yaşlara tutunuyor gözlerim

"Beni hatırla." diyor Ayşegül Aldinç.
Dinlediğimde şarkıyı
gözlerim dolu
yaşlara tutunuyor Kızım.

Bitmiyor...
Kraliçem düşüyor aklıma
yalnız geçen bir saat
şimdiden özlemişim
yaşlara tutunuyor Kraliçem.

Dünya yükü
dolu vızıltı
bin sürüngen
curcuna hayat
boku-püsürü dolu kahretsin!

Ve belki
hiç görüşemediğim can dostlar
"Beni hatırla." diyor Ayşegül Aldinç
yaşlara tutunuyor gözlerim.


AZRL

Neden?!

Yine kaçtı uykum, kahretsin...
Değilim bir şeyin peşinde
sadece kendimdeyim
huzur istiyorum.

Bir sürü entrika
hoş görünme
hoşlaşma
iş çabası
amaçlar, endişe
değil bana göre
boğuluyorum.

Tam mutlu bir gecede
sevgilimleyim
ters bir rüzgar yine
taşıyamıyorum

neden?!..

Sorma sebebini
dünyadayken
dertliyim ben.

Tam mutlu bir gecenin ortasında
yine mi?!..

Kahretsin!!!
Hep mi içmeme sebep bu düzen?
Neden?!..


AZRL

Fedakar İnsanlara

Bunu tüm fedakar insanlara soruyorum:

Onca iyiliği yaparken neyin peşindesin? Kimlere ve hangi zamanlara borcun var? Neyi ispat etmenin implantındasın?

Beklentisiz, sorgusuz yaptığın iyiliklerin geri dönüşü sana jest olarak yapılmadığında bunu göğüsleyebiliyor musun? İyilik yaptığın yakınların veya dostların bu özverilerinin bilincinde mi, yoksa senden almaya devam mı ediyorlar?

Onlara kendi sorumluluklarını unuttururcasına sürekli iyilik yapman sence iyi mi?

Peki kendinden ne haber? Bu şekilde kendini kutsayabiliyor ve gerçekten mutlu musun? Kendine ait özgür zaman ne kadar ayırabiliyorsun? Sevgilinle ne kadar özgür zaman geçirebiliyorsun?

AZRL

Fitil ve Ateş

Fitilimiz çok uzun hepimizin...

Hayat boyu en baştan bir kibrit çubuğuyla ateşlenen, dinamit lokumuna doğru ilerleyen bir alev...

Patlama noktası; zaman zaman gırtlağa dayanan haykırma-isyan halleri...

İlk incindiğinde ilk ateşi yakan kişiler... Kimi zaman alevsiz ip boşlukları mevcut. O zamanlarda dertsiziz.

Sonra illa ki ara ara ipin kenarından ilave ateşlerle yolu kısaltanlar oluyor. Bir gün bir dost, bir gün tanımadığımız biri, bazen bir akraba veya sevgili... Üzülmemek için basıyoruz elimizi ara alevlerin üzerine. Bir sonraki uzanacak kibrit çöpüne kadar mutlu olarak yola devam...

İp altındansa; uzanan kibrit çöpleri daha fazla oluyor. Dayanma noktası denen yere son uzanan alev de eklenince dinamit patlıyor. En son ateşi koyan genelde sevgili olan, yoldaş olan kişi oluyor. Sabırla göğüslenen geçmiş ara alevlerin üzeri örtülü acısı da tam o son patlamayı tetikleyen kibrit çöpünün üzerine patlıyor. Çünkü en kolay ve çekingesiz kendini sansürsüz yansıtma noktasıdır yoldaş.

Genelde o son noktada; göğüslediğimiz tüm o üzeri islenmiş yaraları en yakınımızdakini bombayı patlatan pim olarak kabul etmiyor muyuz? Aradan sıyrılan onca acı ve hüzünlerin sorumlu sahipleri artık o dakikada görünmez olmuyor mu? En kolay üzerine boşalabildiğimiz sevgili de işte bizi bu noktada nötrler.

Hem de her şeyin sebebi olma pahasına...


AZRL

Özgür ol'mak

Yıkamam lazım

ateşlerle beynimi

gölgeleri yakmak

borçlu ilgileri sıfırlamak

bağları kesmek...

Kırmadan alenen

borcum yok der gözlerim

gerek yok arkadaki yangına

gerek yok suçlu olmaya.

Yoksa borcum

aciz miyim?

Dayamadıysam sırtımı

arkasız mıyım?

Yalnız mıyım?..

Yıkamam lazım ateşlerle

gölgeleri yakmam

temizlenmem lazım

kırmadan alenen

yoldaşım yanımda

orta karar...

Borçlu ilgileri sıfırlamak

bağları kesmek

özgür ol'mak... AZRL