Kendin ol yeter

Cezalandır!
püskürt yüzüme alevleri!
küçük düşür hatta
kaldır at bir çuval inciri!

panikleme ama
dünyanın sonu değil
samimi ol
kendin ol yeter...

Yanlışımda doğrum
bilmediğimde bilgim
saptığımda elimi tutan
ayağa kaldıran ol

panikleme ama
dünyanın sonu değil
samimi ol
kendin ol yeter...

Acının bedenseli
tırnakların çekilmesi

gücün eksilmesi kolay.

Asma yüzünü, küsme.
olmuyor...

Cezalandır
püskürt yüzüme alevleri
samimi ol
kendin ol yeter...


ARZ

Zafer benim olmuyor

Yanlış anladığımda, kırdığımda
yanlış anlaşıldığımda, ispatladığımda
kızdığımda, susturduğumda
zafer benim olmuyor
üzülüyorum Aşkımı zorladığıma...

Yanıldığıma inanmadığımda

yanıldığına israrımda

kılıçları kuşandığımda
zafer benim olmuyor
üzülüyorum Çiçeği soldurduğuma...

Dünyaya her isyanımda

gücümü ayaklarıma bıraktığımda
vazgeçer gibi yaşadığımda
zafer benim olmuyor
üzülüyorum beni seven Yaratan'ıma...

ARZ

Çok zor

Bekletiyorum yine Aşkı

ışıklar uzak
solgun...

İsim takıyor İnsan
tanımsal, bilimsel
neden uğraşır ki?
sadece Işık...

Uzaklık zor
hiç olmak kolay
hep olmak
burada zor.

alnımın bir adım ötesinde
bekletiyorum yine Aşkı
çok zor...

Birdim, bin ol'dum.
Keder olunca bin alev
sevinçle bir ol'dum.

Bekletiyorum yine Aşkı
ışıklar uzak
solgun
çok zor...


ARZ

Çok bana

Yedirir içtiğin tütünü hüzün
buldurur şişenin dibini.
Yanar erir zerrelerin
tekrar açılana kadar gönlün.

Hata İnsan için dediler
avundum her defasında, güldüm

çıkamadım bazen yüzeye
an gelir, hayat bir kör düğüm...

Açtım ellerimi Yaratan'a
affet neyse ettiğim hata
işlemiyor bazen, yanıyorum

her dakikanın affında olsam da...

Tütünümü değil, elimi yakarım
parmak yetmez, kolumu keserim
ne olur artık affet
bu hüzün çok bana...


ARZ

Kalbin işi

Üzmek
şeytan işi

sonrası cehennem gibi...

Affetmek an işi
affedilmek sabır işi...

Bitmeyen; dünya işi...

Aşk ateş gibi
yakar benliğini

Üzmek
şeytan işi

Üzülmek ruhun inişi

Sevmek kalbin işi...


ARZ

Aşırı Fedakarlık

Herkesi eşit derece ve aynı anda, akan tüm zaman boyunca memnun etme şansın yok. Kapasiten geniş olabilir ve bir süre enerjini, umutlarını, çabalarını geniş bir zinciri memnun etme yolunda kullanabilirsin. Ancak bu tür geniş alanlı bir çaba doğal bir işleyiş olmadığı için, sürekli senden enerji götürür ve sonunda bünyen kendi evrenin adına isyan ederek, sisteminde arızalara ve aksaklıklara neden olur.

Sonuçta uzun süre memnun ettiğine inandığın insanların, senin alıştırdığın beklentileri devam edeceğinden, onları senin mutsuz ettiğini düşüneceklerdir ve sen suçlu durumuna düşeceksin. Tabii bu da sadece aslında -onların gözünde- olan bir şeydir, ancak sen ilk baştaki aşırı faydalı olma tohumunu kendi ruhuna ektiğin için, içsel olarak sürekli kendini suçlama riski ile yüzleşirsin.

Önce kendin için iyi ol, sonra olabildiği kadar etrafına yardımcı ol.


ARZ