Görmüyor musunuz?!

Beni dışarıda görüp de; “Bu asosyal, evden hiç çıkmıyor.” diyen komşular
ve beni sadece kendi sığlıkları kadar tanıyan tanıdıklar:

Var mı haberiniz içeride ne olduğundan?..
Görmüyor musunuz; aynı değilim sizinle?..
Uzak duruyorum grilerden, anlamsız renksizlikten...
Pekiyi sizin ‘içiniz’ ne kadar?
yeterli mi gerçekten?..

Beni dışarıda görüp de; “Bu adamdan bir cacık olmaz. Kopuk.” diyen komşular ve beni sadece kendi sığlıkları kadar tanıyan tanıdıklar:

Rutinlerinizin aksine isyanlarda,
görmüyor musunuz ürettiğimi sürekli?!

Kesintisiz düşüncemi diri tuttuğumu
kelime kelime dizgilerde olduğumu
konuşma üstüne konuşmalarda
çizgi üstüne çizgilerde ortaya koyduklarımı

görmüyor musunuz?..

İhmaliniz ilgi alanım
ihmalim ilgi alanınız
gittiğiniz yerin tersinde
uyuduğunuz geç saatlerinizde
es geçtiğiniz düşüncelerde
kimine göre gereksizliklerde
ama bu ben’im…

Bardakken siz; suyum ben
sağolun… Gerçekten sağolun!
ama yudumlayın arada beni
çok seviyorum halbuki ben o bardağın çeperlerini
saydam, kimi zaman rengarenk camını.

Olmasaydı su; olmazdı bardak.
Size göre rutini ihmallerde
ama hep o bardakla iç içe
düşüncenin sıfırlandığı yerde
ama hep kendimde…

renk renk kadehlerde
ama hep kendi rengimde…

Huzurlu müzikler çalın bana
yudumlar alın arada
ısıtayım içinizi
dökülür giderim sizsiz bu yollara
yapamam ki tek başıma?..

Bırakın dokunayım dudaklarınıza
kelime olayım dillerinizde
şarkınız gecelerinizde
nefretiniz öfkenizde…

belki kenarda bir köşede
kaldırım taşının çiziğinde
çatıda görünmeyen kiremitlerde
ama hep sizle!

Seviyorum sizi be!!!
görmüyor musunuz?!..


ARIZA ADAM
Ömer Dalman
14.04.2017