Yine gecenin sessizliği... Fonda ambient müzik. İyi kullanırsan açılır bütün ruhunun kapıları... Kabullerinin genişliği kadardır kendi evrenin. Dilediğin gibi akarsın...
Yine gecenin sessizliği... Yalnızım... Işık dolu içim biliyorum. Ama bir tek kendi yüzüme vuruyor sıcaklığı... Dünya dedikleri bu yerde, tutukluyum. Güzel oyuncaklar, kağıt-kalem, önümde klavye olsa da; an geliyor ben yine kendimle...
Yine gecenin sessizliği... Ne zaman kavuşurum kutlamaların kulaklarımı sağır edercesine çağladığı, fısıldadığımda sevgimi kulaklarına; sorgusuz duyacakların bol olduğu o yere?
Bilmiyorum... Bekliyorum.
Ömer Dalman
ARZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder