Voltran değil; İnsan

İçsel bir yolcuyum yıllardır. Astral Seyahatler yaşadım, psişik saldırılara uğradım, heplikte hiçlikte oldum. Son durumda Binlerim'le etkileşimdeyim kesintisiz... Enerjileri görüyorum, görünmeyeni algılıyorum. Bazı özel çekimlerimde UFO'ları veya daha ilginç metafizik varlıkları kaydediyorum ve daha anlatmadığım bir çok şey...

Ama Voltran değilim. Belki bütün bu içsel, zaman ötesi kazanımlarımı tam anlamıyla hayatıma yansıtamıyorum. Kavga da ediyorum, insanları kırıyorum bazen, moralimi sıfırlıyorum, ama çoğu zaman da neşenin tavanına kıçımı vuruyorum. Normal değil mi? Ben Voltran değilim, belki de bir yanımın dibine kadar insan kalması bana daha çok deneyim ve heyecan getiriyor?..

Şimdi hemen şu anda ışık bedene geçseydim; sevgilimle, dostlarımla bir insan gibi masaya yatırıp konuşacak, gerektiğinde tartışacak, bazense sevinecek mevzum olur muydu?.. Mevzular, olaylar, birlikte zaman zaman masaya yatırıp, uzlaşacağımız katalizörler değil mi?.. Uzlaşırsak birlikte daha güçlü yol almamıza aracı olan, uzlaşamazsak masaya yumruğumuzu vurup, ayrı bir yol seçmemize aracı olan faydalı şeyler değil mi?..

Evet; onca psişik donanım ve imkandayım, ama hala insan olarak yol almayı ve duyguları, ifadeleri seviyorum. Uzlaşmayı seviyorum.


-----------
AZRL