Ne zaman istersen.

Çağırıyor beni
                  kendim...

Dün akşam beraberdik
yetmedi.

Yalnız yakaladı bu sabah
uyuyordu eşim
parmak uçlarımda ilerledim
şefkat istiyordu belli
selamladım gökyüzünü
uzandım kanepeye
diktim duvara gözlerimi
tek oldu bakışım
gitmedim dalıp uzaklara bu sefer
kendimde kaldım
bedenimde...

Dinledim onu.
Sıkılmış artık
daha çok istiyormuş sevilmek
dahası
aslında buradan gitmek...

Bıkmış yalancı köklerden
zehirle sulanmış topraktan
dipten gelen sinsilerden
dedi al beni çaren yok başka.

Kapalıydı gözlerim
ama açık evren
kabul ettim adım adım
şifa panelleri girdi içeri
ne de güzeldi şekilleri
başkalarını almadım içeri
sadece onunlaydım söz verdim

Alana dek seni kendime tamamen
yok dedim bir daha bana
kozmos, alemler, evren.
yok seni bir daha üzmek
yok bırakmak yalnız
vampir sürüsünün leşinde.

Kokumla saracağım
aşkımla coşacağım
her zerrende olacağım
bırakma elimi!
ve güven...

Çağırıyor beni

                  kendim...

Dün akşam beraberdik
yetmedi.

Seninleyim bundan böyle
alana dek tamamen
ne zaman istersen...


Ömer Dalman
ARZ