Sadece kendinizde olun ve akışa uyun.

Dar alan rutinlerde döngü içinde olanları artık daha geniş alana taşımanız mümkün değil. Çünkü döngüler değişiyor ve kendinizin en yüksek özgürlüğü için yukarı doğru akan enerjiye bizzat tutunmanız ve orada kalmanız gerekiyor. Dar alan rutinlerde olanları yukarı taşımanız artık mümkün değil. Bu sizin kendiniz için zaman kaybı olur. Sonsuz ışığın kokusu ve parlaklığı burnunuzun dibine kadar gelmişken, o ışığa çekilmenizi geciktirebilir misiniz? Bunu kendinize yaparsanız sizce bu bir fedakarlık mı olurdu? Onlar için ve onlar adına ek bir başarı kazanacağınızı mı zannediyorsunuz? Onların iradesine etki edebileceğinizi mi düşünüyorsunuz? Yukarı doğru akan bu enerji, varlığınızın merkezinden gelen bu çağrı, bunu duymayanları da buna dahil etme çabanızla sürekli kesintiye uğrarsa bu sizin için iyi olur mu? Bağları kesmek diye çok bilgi okudunuz. Bu acımasız bir şey değildir. Herkesin oluşuna izin vermektir. Siz olmazsanız size kim yardım edecek?.. Siz kaçırırsanız kendinizi size kim verecek? Onlar buna hazır değilse siz onları buna uyumlandırabileceğinizi mi zannediyorsunuz?.. Bu; çocuğunuz uyarılarınızı dinlemedi diye ona defalarca bir şeyi hatırlatmaya benzemez. Uyurken üzerini örtmedi diye gece ara ara kalkıp onun üzerini örtmeye benzemez. annenizin bir bacağı tutmuyor diye her tuvalete gidişinde onun koluna girmeye benzemez. Yukarı olan kuvvetli akışta ya varsınız ya da yoksunuz. Bu kokuyu benliğinde hissetmeyenlere ne kol değneği, ne de bir hatırlatıcı olamazsınız. Akış bu kadar keskinleşmişken artık bunu yapamazsınız. Bu hıza ve şiddetli ışığa uyabilecek olanlar zaten kendileri olarak şu an bu akışın içindeler. Kıyıdakilere yardım olsun diye elinizi uzatırsanız ya akışın ritmini bozarsınız, ya da büyük hedeften vazgeçip, kıyıda kalmayı göze alırsınız. Buna değer mi? Kim için, ne için?.. Bırakın kozmos size de, kıyıdakilere de en uygun olan gerekeni kendi işletsin. Bazı işler sizi aşar. Siz sadece kendinizde olun ve akışa uyun.

ARZ