Benle görüşüp, saatlerce muhabbet ortamı yaşayan bir grup insan... Yakın veya uzak fark etmez. Ortada bir muhabbet var ve akla gelen her şey üzerinden laf açılıyor, gülünüyor, anılar anlatılıyor, sorular soruluyor.
Eşim orada benimle değil. Sizce fark eder mi?.. O benim gönlümde, aklımın, ruhumun her yerinde, o benim gittiğim her yerde zaten benimle değil mi?..
Ve sohbet boyunca onun hiç anılmaması, o yokmuş gibi davranılması, ayrılırken de ona hiç selam yollanmaması ne demek?.. Böyle kendini ele veren bir politika olur mu? Bir de politik davranıp her şeyi idare ettiklerini zanneden türden, sözüm ona akıllı insanlar... Aklı ve gönlü açık insan bunu yer mi? Bu alenen sümen altından bir terbiyesizlik değil mi?.. Samimiyeti hak eder mi o bir grup insan? Yakın veya uzak fark eder mi?.. Böyle insanlardan insana fayda gelir mi? Oynadıkları soysuz oyunu herkesin yutacağını mı zanneder gafiller?..
Soyu tükenmek üzere olan şeytanın dölleri sizce değişmekte olan bu düzende bu kürede devam edebilirler mi? Aile yapısında, iş hayatında veya hayatın tümünde yani bu kürede devam edebilirler mi?.. Bu muhteşem dünya ana onlara izin verir mi? Açıldıkça gönüller kalktıkça perdeler paket kılıflarından sıyrılıp çırılçıplak çirkinlikleriyle orta yerde dımdızlak kalmazlar mı?..
Mezardan mezara sözde sevgi ve merhametlerini aynı soysuzluk içinde yalanlarıyla bezeyip sergilemeye ve yutturmaya devam edebilirler mi?..
Sizce bu yaratıklar aramızda fazlalık değiller mi?.. Herkesin ışığına pis kokan gölgeler düşüren gafiller bunlar değiller mi? Yakınımızda, uzağımızda, evimizde, komşuda, iş yerlerimizde, bazen ortak sofralarımızda o masum ışığımızı kısmaya, hatta söndürmeye çalışan, şeytana hizmet ettiklerini bile bilmeyen bu zombilerden tek bir kula fayda gelir mi?
Yakınınızdaki ve uzağınızdaki ütün insanlara samimiyet gösterirken bu detaylara dikkat edin. Masum Işığınızı bir hiç uğruna kısmak istemezsiniz. Gerekirse ışığınızı en üst düzeyde yansıtın ve zombilerin gözlerini kör edin ki; baktıkları her şeyin ve hatta kendilerinin de yalan olduğu gerçeğini fark edip, kendi kıyanlarını yaşasınlar.
Ömer Dalman
ARZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder