Neymiş?
Sosyal Mesafeymiş!
Neymiş?
Ellere naylon eldivenmiş!
En son neymiş?
Yeni Normal'miş!!!
Ruha tuzaktır dünya!..
Çoğunluk karanlıkta, şuursuzlukta çünkü. Yoksa ne tuzak olsun mis gibi doğa ana?..
Toplum çaresizlikte, toplum boşlukta... Devrettiğinden beri şuurunu üst akıla; ne atarsan önüne yer 'corona-corona'... Algılar bildiğin paranoya... "İyilik hasta ediyor." desen çevrilecek bir anda hepsi usta şeytana!.. Nezle olsa kankisi; tabağı masada bırakıp kaçacak Corona-Corona!..
Algılarla boyadılar topunuzu siyaha. Görseydiniz içinizi kaybetmezdiniz gökkuşağını. Çoktan verdiniz fırçayı büyük ressama. Tuval sizin olsa ne olur; el başkasının olduktan sonra.
Pandemi Pandemi, Corona Corona, Sosyal Mosyal, Yeni Normal... Kazıdılar kelimelerle hastalığı bilinçaltınıza. Şimdi gidip komşundan bir kase şeker alsana!.. Kendi kızını tebrik için ona bir öpücük kondursana!..
Oldum olası tiksindim toplumun diline yapışmış kelimelerden. Kör karanlık karmasından akan ipuçları... Hala da tutunmaya devam ediyor karanlığa.
Yüzlere şekil şekil maske, ellere naylon eldiven, mesafeleri en sosyalinden...
Eskisi pek mi bir şeydi de yenisi geldi şimdi de? Yeni Normal!??
Kuşanın karanlık karma kelimelerinizi; çalın başınıza!..
Ömer Dalman
ARZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder