Kapıdan bir adım dışarı atmadan, ayakabılarını giymeden, o şık paltonu üzerine geçirmeden görüş benimle...
Yok gerek bir sürü hazırlığa, saçını taramaya, parfümünü sıkmaya...
Adımını attığın an dışarıya, her ne kadar 'bu benim!' desen de; rollerdesin... Evde görüş benimle tam kendin olarak. Sığınmadan dışarıya, katman katman gizlenmeden kendinden...
Onlar için, onlara daha iyi görünmek için giyiniyorsun, süsleniyorsun, takıp, takıştırıyorsun. Toparlasın diye yakalarını kravat takıyorsun. Vatkalı omuzlar aslında olmayan omuzlarını daha geniş göstersin diye... Yapma! Benden ve kendinden kaçma...
Saklanıyorsun...
Karınlayken, kocanlayken giyinip, hazırlanıp mı sohbetliyorsun? Ondan mı saklanıyor musun?.. Kaç kişiye tam olarak kendinle gidiyorsun?
Kapıdan bir adım dışarı atmadan, ayakkabıları giymeden, o şık paltonu üzerine geçirmeden görüş benimle. Dışarı çıktığın an rol başlıyor. Kendi hikayenin baş rol oyuncusu olarak değil, dümdüz o hikayenin senaristi olarak gel bana.
Ömer Dalman
ARZ
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder